Επειτα από από 2,5 χρόνια στην ανεργία, η διορθώτρια Τ. Ρ. αποφάσισε να γράψει το παρακάτω κείμενο θέλοντας να ακουστεί και μια φωνή που συνήθως δεν βρίσκει χώρο στα θέματα των δημοσιογράφων και της ΕΣΗΕΑ. Λάβαμε, λοιπόν, και δημοσιεύουμε: Ο «θάνατος» του διορθωτήΑισίως δυόμισι χρόνια χωρίς δουλειά. Τα πρώτα -ήντα μπήκαν και φως στο τούνελ πουθενά. Έπειτα από 20 χρόνια στη δουλειά ένα «τι έγινε, ρε παιδιά;» μου τριβελίζει το μυαλό.Εγώ ο αποδιοπομπαίος τράγος των ελληνικών εντύπων. Ξέρω, ξέρω, θα μου πείτε κι άλλοι έχασαν τη δουλειά τους και θα συμφωνήσω μαζί σας.